กว่าจะมีความรักที่แทนทุกสิ่ง เรื่องจริงคือฉันและเธอ
กว่าจะได้มาพบมาเจอ ต้องใช้เวลาอีกนานเท่าไร
กว่าจะมีคำร้องและท่วงทำนอง ที่บอกว่ารักมากมาย
กว่าจะคืนดอกไม้ที่ร่วงโรยรา ต้องใช้น้ำตาอีกแค่ไหน
รักที่มันดูเก่า แต่เรายังจำได้ดี
ในความทรงจำสีเทาๆ เฝ้านึกถึงวันที่เราอยู่ด้วยกันตอนนี้
และก่อนจะมีน้ำตา ฉันยินดีจะตอบแทนหัวใจ
ถ้าได้ยินเสียงที่เธอนั้นบอก คำว่ารักกัน
กลัวว่าวันหนึ่งฉันจะลืมว่าฉัน เคยรักเธอยังไง
กลัวว่าวันหนึ่งใจของฉันจะลืมว่าเราเคยรักกันมากแค่ไหน
กลัวว่าวันหนึ่งถ้ากลับมา ไม่ได้พบกันใหม่
กลัวว่าฉันจะไม่เสียใจ กลัวว่าวันหนึ่งเธอหายไป
ฉันกลัว
รักที่มันดูเก่า แต่เรายังจำได้ดี
ในความทรงจำสีเทาๆ เฝ้านึกถึงวันที่เราอยู่ด้วยกันตอนนี้
และก่อนจะมีน้ำตา ฉันยินดีจะตอบแทนหัวใจ
ถ้าได้ยินเสียงที่เธอนั้นบอก คำว่ารักกัน
กลัวว่าวันหนึ่งฉันจะลืมว่าฉัน เคยรักเธอยังไง
กลัวว่าวันหนึ่งใจของฉันจะลืมว่าเราเคยรักกันมากแค่ไหน
กลัวว่าวันหนึ่งถ้ากลับมา ไม่ได้พบกันใหม่
กลัวว่าฉันจะไม่เสียใจ กลัวว่าวันหนึ่งเธอหายไป
กลัวว่าวันหนึ่งฉันจะลืมว่าฉัน เคยรักเธอยังไง
กลัวว่าวันหนึ่งใจของฉันจะลืมว่าเราเคยรักกันมากแค่ไหน
กลัวว่าวันหนึ่งถ้ากลับมา ไม่ได้พบกันใหม่
กลัวว่าฉันจะไม่เสียใจ กลัวว่าวันหนึ่งเธอหายไป
ฉันกลัว
เพราะฉันมีเธอคนเดียว คือเธอคนเดียว
และจะเป็นเพียงคนเดียวอยู่เสมอตลอดไป อยากจะขอให้
วันเวลาช่วยหยุดหมุน หรือเดินช้าๆ ให้เธอกับฉันได้ทบทวน
เรื่องระหว่างเราสมควรจบลงใช่ไหม